Oxidatie-reductiepotentieel (ORP)
Wat is het oxidatiereductiepotentieel?
Oxidatie-reductiepotentieel (ORP) meet het vermogen van een meer of rivier om zichzelf te reinigen of afvalproducten af te breken, zoals verontreinigingen en dode planten en dieren.
Bij een hoge ORP-waarde is er veel zuurstof in het water aanwezig. Hierdoor kunnen bacteriën die dood weefsel en verontreinigingen afbreken efficiënter werken.
Over het algemeen geldt: hoe hoger de ORP-waarde, hoe gezonder het meer of de rivier is.
Maar zelfs in gezonde meren en rivieren is er minder zuurstof (en dus lagere ORP-waarden) naarmate je dichter bij de bodemsedimenten komt (modder; zie de afbeelding hieronder van een meerbodem).
Dit komt omdat er veel bacteriën in de sedimenten hard werken om dood weefsel af te breken, en ze verbruiken veel van de beschikbare zuurstof.
In feite verdwijnt zuurstof heel snel in de bodemmodder (vaak binnen een centimeter of twee) en ORP daalt snel. ORP wordt naast opgeloste zuurstof gemeten omdat ORP wetenschappers aanvullende informatie kan geven over de waterkwaliteit en de mate van vervuiling, indien aanwezig.
Er zijn ook andere elementen die kunnen functioneren als zuurstof (in termen van chemie) en bijdragen aan een verhoogde ORP.
Waarom is het oxidatiereductiepotentieel van belang?
ORP hangt af van de hoeveelheid opgeloste zuurstof in het water, evenals van het aantal andere elementen die op dezelfde manier werken als zuurstof.
Hoewel technisch niet correct, helpen zuurstof en andere elementen die bijdragen aan een hoge ORP, effectief om dingen te 'eten' die we niet in het water willen, zoals verontreinigingen en dood weefsel.
Wanneer ORP laag is, is de opgeloste zuurstof laag, kan de toxiciteit van bepaalde metalen en verontreinigingen toenemen, en is er veel dood en rottend materiaal in het water dat niet kan worden geklaard of afgebroken.
Dit is geen gezonde omgeving voor vissen of insecten.
In gezonde wateren zou ORP hoog tussen 300 en 500 millivolt moeten zijn.
In het noorden kunnen we een lage ORP verwachten in wateren die afvalwater of industrieel afval ontvangen.
[Oxidanten = Beschadigende Cellen]
[Antioxdidanten = cellen beschermen]
Hoe meten we het oxidatie-reductiepotentieel?
ORP wordt direct gemeten in het meer- of rivierwater dat u onderzoekt met behulp van een ORP-sensor.
ORP wordt gemeten in millivolt (mV) en hoe meer zuurstof er in het water aanwezig is, hoe hoger de ORP-waarde.
ORP kan zowel boven nul als onder nul zijn.
Referenties voor meer informatie
Hamasaki, Takeki, et al. "Elektrochemisch gereduceerd water oefent superieure reactieve zuurstofsoorten uit die activiteit in HT1080-cellen wegvangen dan het equivalente niveau van in waterstof opgelost water." PLoS One, vol. 12, nee. 2, 2017. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28182635 Hanaoka, Kokichi, et al. "Het mechanisme van de verbeterde antioxidanteffecten tegen superoxide-anionradicalen van verminderd water geproduceerd door elektrolyse." Biofysische chemie, vol. 107, nee. 1, 2004, blz. 71-82. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/ 14871602 Hanaoka, K. "Antioxidant effecten van verminderd water geproduceerd door elektrolyse van natriumchloride-oplossingen." Journal of Applied Electrochemistry, vol. 31, nee. 12, 2001, blz. 1307-1313. https://link.springer.com/article/10.1023/A:1013825009701 Huang, Kuo-Chin, et al. "Verminderde door hemodialyse geïnduceerde oxidatieve stress bij patiënten met nierziekte in het eindstadium door geëlektrolyseerd verminderd water." Kidney International, vol. 64, nee. 2, 2003, blz. 704-714. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12846769 Keramati Yazdi, Fatemeh, et al. "Radioprotectief effect van Zamzam (alkalisch) water: een cytogenetisch onderzoek." Journal of Environmental Radioactiviteit, vol. 167, 2017, blz. 166-169. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27839844 Lee, Mi Young, et al. "Geëlektrolyseerd-gereduceerd water beschermt tegen oxidatieve schade aan DNA, RNA en eiwit." Toegepaste biochemie en biotechnologie, vol. 135, nee. 2, 2006, blz. 133-144. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17159237 Shirahata, Sanetaka, et al. "Geëlektrolyseerd-gereduceerd water vangt actieve zuurstofsoorten op en beschermt DNA tegen oxidatieve schade." Biochemische en biofysische onderzoekscommunicatie, vol. 234, nee. 1, 1997, blz. 269-274. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9169001 Yanagihara, Tomoyuki, et al. "Geëlektrolyseerd met waterstof verzadigd water om te drinken heeft een antioxidatief effect: een voedingstest met ratten." Biowetenschap, biotechnologie en biochemie, vol. 69, nee. 10, 2005, blz. 1985-1987. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16244454